Paul Verhaeghe legt een verband tussen de typisch westerse, neoliberale context enerzijds en het grote aantal mentale stoornissen anderzijds. Verhaeghe toont aan dat de neoliberale context verregaande, vormgevende effecten heeft op onze identiteit, normen en waarden. Statistieken tonen immers aan dat er niet alleen meer stoornissen zijn dan pakweg dertig jaar geleden, maar dat ze bovendien anders worden behandeld dan vroeger. In vergelijking met de klassieke psychotherapie is de huidige aanpak niet veel meer dan een disciplinering die perfect aansluit bij de huidige angst voor de ander. Dat ook deze angst een gevolg is van het neoliberalisme, heeft als effect dat collectief protest zeer moeilijk van de grond komt. En dat zo'n protest nodig is, lijdt volgens Verhaeghe geen twijfel.