Wie is degene die zal trouwen met Eugénie, de erfgename van het fabelachtige vermogen dat haar vader, de kuiper Grandet, heeft vergaard? Deze vraag houdt de gemoederen bezig van de bewoners uit het provinciestadje Saumur.

In zijn hartstocht voor het geld terroriseert vader Grandet zijn gezin en maakt de drie vrouwen om zich heen - zijn echtgenote, zijn dochter Eugénie en hun dienstbode Nanon - monddood. Pas als Eugénie verliefd wordt op haar tot de bedelstaf geraakte neef uit Parijs, ontdekt zij hoe nietsontziend de obsessie van haar vader is en komt zij tegen hem in opstand.

Veel typische Balzac-figuren zijn monomaan, slachtoffer van hun obsessie. Zo ook Grandet, die leeft en sterf in 'aanbidding' voor zijn goud. De confrontatie van Grandet, met zijn onbuigzaam karakter, gedreven door zijn passie, en zijn dochter Eugénie, even sterk van karakter, bezield door haar liefde en die uit liefde haar goud weggeeft, vormt het kernconflict van deze roman.
In de persoon van Eugénie vinden we een belichaming van het vrouwelijk ideaal dat Balzac voor ogen stond.